Bir tatil günü yaylada karnımı doyurup çay ocağının yolunu tuttum. Çay ocağına vardığımda, çaycı işlerin iyi olmadığını ve kazancının çok düştüğünü, artık çay ocağını kapatmak istediğini söyledi. Çay ocağının kapanması pek işime gelmezdi. Akşama kadar dinlenip sohbet ettiğim, her gün birkaç gazete okuduğum evim gibi hissettiğim bu yerin kapanması demek benim de en çok gittiğim yerlerden birinden mahrum kalmam demekti.
Çaycı ile sohbet ederken günlük kazancının ne olduğunu sordum. O günün parası ile 10 bin lira olduğunu söyledi. Benim de aklıma bir muziplik geldi. O gün oraya gelmeden önce yediğim yemeğin adını doğru tahmin etmesi halinde bir günlük kazancını kendisine vereceğimi ama gelen herkese benden çay vermesi karşılığı olacağını söyledim. Kendisi de kabul etti. Saymaya başladı: Tatar, Topalak, Kuru Fasulye, Patlıcan Tava, Pirzola….. Tabi bir türlü tahmini tutmuyor. Ben böyle sayıyorum ama sen sonunda benim saymadığım yemeklerden birini söylersin bana deyince bir kağıt getirmesini istedim. Oraya gelmeden önce evde yediğim yemeğin adını kendisine göstermeden getirdiği kağıda yazdım ki daha sonra gösterdiğimde bu yemeği saymadığına emin olsun.
Bizim bu konuşmalarımızı duyan ve çay ocağında oturan müşteriler de çaycıya yardıma koyuldular. Herkes aklına gelen yemeği sayıyor. Ben hepsine hayır o değil, hayır o değil diye cevap veriyorum. Bu arada çevredeki esnaf da olaya müdahil oldular ve onlar da çaycıya yardıma geldiler. Ama ne yemekler sayılıyor. Çay ocağına yeni gelen müşteriler de merak edip olayı öğrenince herkes benim ne yediğimi tahmin etmek için seferber oldu.
Aradan yarım saate yakın zaman geçti ama ne yediğimi kimse söyleyemedi. Tabii merak da gittikçe arttı. Ben de artık kimsenin sayacak hali kalmayınca elimdeki kağıdı açtım ve ne yazdığını orada bulunun herkese gösterdim: Öfelemeç!!!
Evet, o gün menümde yöremizin geleneksel yemeği öfelemeç vardı. Yanına da güzel bir karpuz kesmiş ve afiyetle yemiştim. Tabii o anda kimsenin aklına gelmemişti doğal olarak.
Aradan birkaç gün daha geçti ve aynı çay ocağına yine bir yemek sonrası uğradım. Ortam kalabalıktı. Yüksek sesle seslendim: Bilin bakalım bugün ne yedim? Çay ocağı hep bir ağızdan Öfelemeççççç cevabını haykırdılar. Ama o defa yediğim Öfelemeç değildi. Her gün öfelemeç mi yenir diye yarı şaka yarı ciddi kızdım ordakilere…
Bu hazırlaması kolay ve bir o kadar da lezzetli yemeği okuyucularımızdan bilmeyen varsa bir zahmet Google Amcalarına soruversinler….
1,814 total views, 1 views today
Kimdir?
1970 Karaisalı, Emelcik doğumlu. Adana Borsa Lisesi Mezunu, 1987’de Uludağ Tıp Fakültesine giriş, 1993 Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi mezunu. Kahramanmaraş Afşin ve Aladağ Kökez de çalıştı. 1995 yılında evlendi. 1996 yılından bu yana Karaisalı Devlet Hastanesi Acil Hekimi, 4,5 yıl başhekimlik, 2008’den beri Karaisalı’da Aile Hekimi. 3 Erkek Çocuğu babası. 2007 DP Milletvekili Adayı. Uğur Ünaldı Sportif’in isim babası. Karaisalı’da Ceceli Park Spor Tesisleri’nin işletmecisi.